"Δέν ήμουν εγώ...είναι η άλλη",τό ταξίδι τής Αγγελικής Χατζηδημητρίου στήν σωτηρία

Όποιος αγώνας δέν έχει σχέση μέ τήν καθημερινότητα,μέ τά καθημερινά προβλήματα πού συνθλίβουν τούς ανθρώπους στίς μυλόπετρες τής βαρβαρότητας,είναι καταδικασμένος νά σέρνεται στόν φαύλο κύκλο τής ανυπαρξίας μέ τό πτώμα τής ιδεολογίας νά ακολουθεί "πιστά" τήν σκιά του...

Από τήν Τρίτη 12/12/06 βρίσκεται σέ ειδικό κέντρο αποκατάστασης στήν Σουηδία η δημοσιογράφος Αγγελική Χατζηδημητρίου,όπου θά παραμείνει γιά τουλάχιστον 6 μήνες γιά νά αποκατασταθεί η κομματιασμένη της υγεία μετά τήν εναντίον τής επίθεση από φύλακα security τού εργοστασίου τής ΔΕΗ,στήν περιοχή Κοντάρι τής Χίου,στίς 8/4/06



Ξεχασμένη από τήν αριστερά,από πολιτικούς χώρους ,κόμματα καί κινήματα,από γυναικείες οργανώσεις,αλλά καί από τούς συναδέλφους της συνδικαλιστές,τά σωματεία τού Τύπου,τήν ίδια τήν ΕΣΗΕΑ καί τό MEGA(πού αποδείχθηκε αρκετά μικρό) μέ τό οποίο η δημοσιογράφος Αγγελική Χατζηδημητρίου συνεργαζόταν,κρίθηκε αναγκαία η μεταβασή της(από τό νοσοκομείο 'Γιώργος Γεννηματάς' όπου νοσηλεύθηκε γιά 8 ολόκληρους μήνες) στό ειδικό θεραπευτικό κέντρο(Danderyd University Hospital) αποκατάστασης τής Στοκχόλμης στήν Σουηδία.

Οι λιγοστές πρωτοβουλίες αλληλεγγύης στό προσωπό της(καί όλες σχεδόν από τούς συμπολίτες της,στήν Χίο) είναι ο καλύτερος δρόμος γιά τήν γρήγορη επιστροφή της στόν τόπο πού αγάπησε έχοντας κερδίσει ξανά τήν πλήρη της υγεία...

καλή δύναμη Αγγελική...

'Μαύρο καί Κόκκινο',νότια προάστια Αθήνας ,22/12/06



'ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ...ΕΝΑΙ Η ΑΛΛΗ'

Αυτό τό 'δέν ήμουν εγώ είναι η άλλη' τό λέω συνέχεια σχεδόν από τόν προηγούμενο Απρίλη,όταν η Αγγελική έπεσε θύμα τού 'υπερβάλλοντα ζήλου' τού σεκιουριτά τής ΔΕΗ.Μέ έπαιρναν τηλέφωνο γνωστοί καί ρωτούσαν κι έλεγα 'δέν ήμουν εγώ ήταν η άλλη Αγγελική'.Βλέπετε,ο κόσμος μένει στό μικρό,ελάχιστοι θυμούνται ονόματα,είμαστε οι Αγγελικές πού μπαίνουν στά σπίτια τους ή μάλλον,έμπαιναν στά σπίτια τους...

Οι μέρες περνούν,καταλαγιάζει ο θόρυβος,υπάρχουν κάποια νέα,άλλοι συνεχίζουν νά ρωτούν από ενδιαφέρον,από περιέργεια,αλλά όπως θά λέγαμε έχει 'κάτσει τό πράγμα'.Αυτό πού δέν έχει 'κάτσει' είναι η προσπάθεια αυτών τών οικογενειών,τής Ζένας καί τής Αγγελικής,από τόν Απρίλη μέχρι σήμερα,ο αγώνας τής ίδιας τής Αγγελικής καί οι ανάγκες,οι πολλές,οι καθημερινές,οι μικρές καί οι μεγάλες.

Αυτά δέν καταλάγιασαν,αυτά συνεχίζονται,εντείνονται.Μέ αφορμή τήν έκθεση έργων Χιωτών καλλιτεχνών πού γίνεται γιά τήν Αγγελική στήν Πινακοθήκη τά γράφω αυτά,γιατί 'Δέν ήμουν εγώ' αλλά θά μπορούσα νά είμαι.Αλλωστε τώρα τελευταία όλο καί περισσότεροι εμφανίζουν 'υπερβάλλοντα ζήλο'.

Αν δέν μέ πιστεύετε,ρωτήστε τούς δασκάλους,τόν φοιτητή τής Θεσσαλονίκης,ρωτήστε...τήν συνειδησή σας.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ




Το κείμενο πάρθηκε από το indymedia(http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=625793)